- napełniony
- поуны
Słownik polsko-białoruskiej. 2014.
napełniony
Look at other dictionaries:
pełny — pełnyni, pełnyniejszy a. pełen (tylko w funkcji orzecznika lub przydawki, po której następuje rzeczownik w dopełniaczu) 1. «napełniony, wypełniony po brzegi, do wierzchu; napełniony tak, że więcej nie może się zmieścić» Pełny garnek, talerz,… … Słownik języka polskiego
bomba — ż IV, CMs. bombabie; lm D. bomb 1. «pocisk z mechanizmem zapłonowym napełniony materiałem wybuchowym lub ładunkiem specjalnym» Bomba głębinowa. Bomba lotnicza. Bomba atomowa, termojądrowa. Bomba wodorowa. Bomba bakteriologiczna. Bomba burząca,… … Słownik języka polskiego
czubaty — 1. «mający na głowie kępkę sterczących piór, kępkę sierści, grzebień» Czubate kokosze. Czubaty dudek. 2. «ostro zakończony, zakończony czubem; wypukły, sterczący» Czubaty dach. Czubate cyprysy. 3. «napełniony z naddatkiem, z czubem» Czubata łyżka … Słownik języka polskiego
dęty — dęci «napełniony powietrzem, wewnątrz pusty» Piłka dęta. ∆ Instrumenty dęte; orkiestra dęta «instrumenty muzyczne wydające brzmienia na skutek dęcia, dmuchania; orkiestra złożona z takich instrumentów» przen. pot. «pozornie wielki, ważny;… … Słownik języka polskiego
fosa — ż IV, CMs. fosasie; lm D. fos «głęboki, zwykle napełniony wodą rów opasujący stanowisko obronne, np. twierdzę, obóz, miasto» Głęboka fosa. Otaczać fosami miasto. ∆ archit. Fosa orkiestrowa «w operach i teatrach muzycznych: miejsce między sceną a… … Słownik języka polskiego
glinianka — ż III, CMs. gliniankance; lm D. gliniankanek 1. «miejsce, gdzie się kopie albo gdzie kopano glinę; dół po wykopanej glinie, zwykle napełniony wodą» 2. rzad. «chata ulepiona z gliny; lepianka» … Słownik języka polskiego
likworowy — przym. od likwor ∆ Cukierek likworowy «cukierek napełniony słodką, półpłynną substancją» … Słownik języka polskiego
ładowny — «naładowany, napełniony; taki, na który można dużo załadować; pakowny, pojemny» Ładowne wozy … Słownik języka polskiego
niepełny — 1. «nie napełniony, nie wypełniony całkowicie» Niepełna szklanka. Niepełne naczynie. Niepełne magazyny, zbiorniki. 2. «niezupełny, niecałkowity, niekompletny» Niepełny sukces. Niepełne wydanie. Niepełne zwycięstwo. Niepełne wykształcenie … Słownik języka polskiego
pękaty — pękatyaci 1. «zaokrąglony, rozszerzający się znacznie w jednym miejscu, zwykle pośrodku, o ludziach: tęgi, otyły, brzuchaty» Pękata butelka, beczka. Pękata dynia. Pękaty kieliszek. Pękata figura. 2. «napełniony czymś ściśle; wypchany» Pękaty… … Słownik języka polskiego
pusty — puści 1. «niczym nie napełniony, nic nie zawierający; przez nikogo nie zajęty, nie zaludniony; bezludny, opustoszały» Puste pudełka, szklanki. Pusty żołądek. Pusty dom, wagon. Ulice prawie puste. Puste miejsce. Pusty teren. ∆ muz. Pusta struna,… … Słownik języka polskiego
